Van Larsson en Mahler

Kerstvakantie: tijd om het oversluiten van een hypotheek te regelen, met kinderen en kleinkinderen een kerstcircus in Ahoy te bezoeken, alle symphonieën van Mahler (onder directie van Leonard Bernstein) te herluisteren, en... om een begin te maken aan het lezen van de Milleniumtrilogie van Stieg Larsson. En na het eerste deel ben ik er zowaar enthousiast over. Een sterk verhaal in mooie taal. Die krijgen we uit in de vakantie! Via http://www.antiqbook.com/ een aantal nieuwe werken van Amos Oz besteld. Zonder werk is het leven zo gek nog niet.

Debacle in Bommelskonten?

Gisterenavond meegeschreven met het nationaal dictee. Prachtige tekst van Komrij, waarin niettemin 17 fouten werden geschreven:

Tweede Kamerlid

Jan en alleman

pietje-preciezerig

voor-de-gek-houderij

genant (met dakje!! itt generen)

eBay

internet *zonder hoofdletter

eau-de-colognefles

we gaan even statten

Geen slecht resultaat vond ik. Bommelskonten is een variant op Verweggistan, zo bleek. Of zoals dat in Gaanderen heet: bibbesekonten.

OPLEIDEN IN DE SCHOOL ACCREDITATIE

Opnieuw geaccrediteerd! Woensdagochtend kregen we bericht dat ons “samenwerkingsverband Opleiden in de School Graafschap, Achterhoek, Liemers” na een positief oordeel van de NVAO in aanmerking is gekomen voor bekostiging door het ministerie. Hierdoor kunnen we het verband inrichten, instandhouden én kunnen we de kosten voor feitelijke begeleiding van studenten dekken. Dat is al mooi!
Mooier nog is het oordeel van de NVAO: enkele citaten eruit:
“…een gedegen opleidings- en begeleidingsplan”
“de visie, zoals in het plan is opgenomen, is levend”
“er is een weloverwogen opbouw van het curriculum die in gezamenlijk overleg tot stand is gekomen”
“de onderzoekslijn is het afgelopen anderhalf jaar in ijltempo doorgevoerd”
Samengevat: “dit is een prima opleidingsschool die erin slaagt om een verscheidenheid aan besturen en zeer veel scholen achter een gezamenlijk project te scharen en dit systematisch gemeenschappelijk verder uit te bouwen”. Een mooie opsteker zo vlak voor de kerst.

Jos Tiel Groenestege for president!

nieuwjaarsgedicht

Parken en Woestijnen

hij heeft de vogels te eten gegeven
en de deuren der hokken dichtgedaan
de bladeren ter stapel geschoven
tot het zicht van zijn ogen ontnomen werd
had zijn zwager ten hospitaal gereden
het zeveren der ouderdom doorstaan
de afstandsbediening uit handen gegeven
het aanrecht schoon, de afwastaak voldaan
zijn nette broek en jas zich aangemeten
bij het krieken al om boodschappen gegaan
nu is het zessen: een jenever, want
wat in zijn leven heeft hij dan misdaan?

ze heeft de werkster haar koffie geschonken
in haar hoofd waart het gespook van weleer
het strijkgoed in stapeltjes opgeborgen
zet ze zich om op adem te komen even neer
kruidt het gehakt en mijmert over keuzes
ook ongedane zaken nemen niet licht een keer
doodmoe wordt ze van de klaaglijkheid der ouden
’t is liever onder kind en jong dat ze verkeert,
de stok is al dan niet gevraagd het baken
de juiste richting, als zij het leven dirigeert.
nu is het zessen: een warme kruik verdiend, want
wat in haar leven deed ze dan verkeerd?

Over Lucca en Puccini

Afgelopen vrijdag verraste Jojo me met de Onvoltooiden van Witteman. Hij beschrijft daarin Lucca: "een elegante plaats in Toscane" en de veertiende eeuwse toren, de Guinigi waarop bomen groeien: "een symbool van de symbiotische verhouding tussen natuur en bouwkunst. Ik lees dat Puccini geboren is in Lucca. Zijn geboortehuis hebben we bij ons bezoek aan Lucca gemist. Zijn werk Turandot bleef onvoltooid. Een bevriend componist heeft een poging gedaan het af te breien. Bij de wereldpremiere tikt de dirigent (Toscanini) echter midden in een maat af: hij draait zich om en roept: "Hier eindigt de opera omdat op dit punt de maestro is gestorven". Blijkbaar vond hij dat de rest niet aan de norm voldeed. Luisterend naar de cd probeer ik het kwailiteitsverschil tussen het deel van Puccini en het deel van de geitenbreier Alfano te begrijpen. Lukt me niet.

Wel leuk dat Witteman Harry Mooten in het zonnetje zet: de échte geitenbreier.

Verveling

Een mens moet zich niet vervelen. Daarom deze week maar eens begonnen aan een cursus Engelse spreekvaardigheid bij het Jeroen Bosch Instituut in Arnhem. Uit de intake bleek dat mijn eigen inschatting wel een juiste was: volgens het European Framework is er een "disbalans" tussen mijn lees- en schrijfvaardigheid (B2) en mijn spreekvaardigheid (B1). Dat betekent dus veel Engels spreken de komende weken.

Kornet

Terwijl de voorbereidingen worden getroffen voor de invulling van de vacature lector mediawijsheid ben ik deze week onder begeleiding van Henk Kip bezig geweest met een eerste eigen videoproductie. Met de kleine binnenzakcamera Flip heb ik opnamen gemaakt van hoe Jip funtioneel leert lezen en schrijven: afgelopen weekend maakte hij in Weert een boodschappenlijstje voor de "kornet"(=gourmet). Het lijstje werd meegenomen naar de plaatselijke Albert Heijn om de benodigde inkopen te doen. Het ruwe filmmateriaal is nu bewerkt en gemonteerd. Voorzien van titels en afkondigingen, ontdaan van minder geschikte fragmenten. Deze week wil ik er nog muziek aan toevoegen en -indien gewenst- gesproken tekst. Opvallend wel: lijkt een hele klus, maar je hebt het snel onder de knie.

Ook wel interessant: de Raaksubsidie is niet toegekend, maar de stichting SIA komt naar Doetinchem om de aanvraag door te nemen, zodat deze voor een nieuwe ronde (1 maart) opnieuw, maar dan met meer kans, mee kan doen.

Raak en mis

Op een pasfoto na is het artikel over mediawijsheid academische pabo klaar. Het verschijnt binnenkort in het blad Mediacoach.

Het resultaat is te vinden via: https://acrobat.com/#d=AWn8xWk1VNbkJUn*GCKtJA .

Per e-mail net bericht binnen gekregen dat de Raaksubsidie niét is gehonoreerd. Jammer. Benieuwd naar de redenen.

De ijstijd voorbij

Net verschenen: de keuzegids Hoger Onderwijs. Iselinge is sneeky de subtop binnengedrongen: de 10e plek (van 50 pabo's). "Een andere geschikte pabo in het oosten is Iselinge in Doetinchem: geen klachten, alles dik in orde." Als nu ook de AOB de ranking aanpast door gebruik te maken van het binnenkort te verschijnen accreditatieoordeel van Iselinge, dan zal ook daar Iselinge tot de (sub)top gaan behoren. Geen klachten, alles dik in orde: de tijd dat we achtervolgd werden door klachtjes over roosters, onduidelijke boekenlijsten, slechte communicatie, onduidelijke tentamenregelingen is voorbij. Ofwel: een enorme winst op het gebied van kleine kwaliteit. Met daarnaast hernieuwde ambitie om de lat hoog te leggen. Vanmiddag weer eens ouderwets lesgegeven over betekenisvol leren en de schemaheorie. Met opa Hein in de hoofdrol als kenniswerker die hardnekkig gebruikmaakt van scripts aan de hand waarvan hij de wereld verklaart en de toekomst voorspelt.

Mediadidactiek

Iselinge vraagt een lector Mediadidactiek. Omdat verwacht wordt dat niet iedere mediagoog overtuigd is van nut en noodzaak van een lectoraat in het oosten van het land, hebben de M&C'ers bedacht de advertentietekst te voorzien van een dode link. Dat zal de laatste twijfelaar over de streep trekken: per postduif kunnen ze hun gekalligrafeerde en verzegelde sollicitatiebrief richting oost sturen. De adresgegevens zijn simpel: na het derde maïsveld ter hoogte van keuterboerderij "Het Olijke Stulpje" linksaf. Bode Klaas zal de brieven onder de aandacht van de verantwoordelijken brengen. Na een strenge selectie van brieven zullen kandidaten per dilligence worden opgehaald en zullen zij ontvangen worden in het opkamertje van de directeur, alwaar zij bij den kachel een tevreden pijpje mogen roken.

De profielschets is te vinden op: http://www.iselingehogeschool.nl/iselinge_nl/iselinge_vacatures.php

Complot

Sommige collega's geloven in de meest bizarre complottheorieën. Toen afgelopen vrijdag vanuit België het bericht kwam dat de Nederlands VLAAMSE Accreditatie Organisatie Iselinge geaccrediteerd had, analyseerde Gerald Aalders onnavolgbaar dat het een deal was met de Belgen: zij van Rompuy kwijt, wij geacrrediteerd en opgescheept blijven met JP. Goeie deal.

Op naar Venlo

Morgen naar Venlo treinen. Samen met George van de Open Universiteit ga ik weer aan de slag om subsidies binnen te krijgen. Venlo ligt redelijk tussen Maastricht en Doetinchem. Het museumrestaurant lijkt George wel een mooie ontmoetingsplek. Al Googlend, of goochelend, kom ik er achter dat het Venloos Museum geen museum van zwarthemden of blondpruikers is, maar een collectie Suskes en Wiskes tentoonstelt. Morgen dus: "Subsidiestropen met Sjors bij Sus en Wis." En boven verwachting goed voorbereid: vandaag werden er onverwacht drie afspraken afgezegd. Kon ik eens lekker sociaal doen in de koffiebar op Iselinge. In al die vrije tijd eens studie gemaakt van de kennisbasis taal zoals die in mei voor de pabo's is vastgesteld. Downloaden en zonder nadenken printen maar: komen er meer dan 250 A4'tjes uit de printer rollen. Wat een catalogus: als dat geen indruk op de staatssecretaris maakt. Wat leren die studenten toch veel.

Is er nog een rugzakje?

Deze week reizend circus: van een cursus bewerken en monteren van videofilmpjes naar het verzorgen van een presentatie mediadidactiek in Apeldoorn. Van de financiele klucht over betaling van lectoren (SKO keurt wel aanvragen goed, maar wel met dichte beurs) naar een vergadering van de ontwikkelgroep academische pabo. In de lokale pers een beetje het accreditatienieuws volgen. Opmerkelijk welk beeld wordt opgeroepen uit verkeerd geïnterpreteerde gegevens. Want als zelfs de NVAO zegt dat je GOED bent, heb je toch wel wat uit te leggen waarom je niettemin reserves houdt. Zie http://www.gelderlander.nl/voorpagina/achterhoek/article5847775.ece

Laat de AOB lekker ranken. Ik was en blijf maar bij het CNV. Morgen maar eens lekker een kop koffie met Jojo drinken.

Accreditatie: de vlag kan uit!

Bericht van de NVAO:

Natraject pabo's (bijna) afgerond
In juni 2009 heeft de NVAO besloten zeven pabo-opleidingen nog niet te accrediteren om geen twijfel te laten bestaan over de borging van het hbo-niveau.
Bij deze opleidingen zou een "natraject" plaatsvinden in de vorm van een verificatie (zes opleidingen) en een aanvullende beoordeling voor Hogeschool Leiden. Deze trajecten zijn nu (bijna) afgerond. Vanaf volgende week start de formele besluitvormingsfase waarna de desbetreffende pabo's op 2 december een voornemen tot besluit en daarna een definitief besluit van de NVAO kunnen verwachten.
De Hogeschool IPABO Amsterdam Alkmaar heeft vrijdag 20 november 2009 bekend gemaakt dat zij een negatieve beoordeling verwachten. De NVAO kan bevestigen dat het "natraject" tot een negatieve uitslag voor de pabo-opleiding van de Hogeschool IPABO Amsterdam Alkmaar zal leiden en tot zes positieve resultaten (Christelijke Hogeschool Windesheim, Hogeschool van Amsterdam, Hogeschool Leiden, Hogeschool Zuyd, Iselinge Hogeschool en de Marnix Academie). De besluiten zullen in december via de NVAO-website worden gepubliceerd.

Deze ochtend het telefoontje: Iselinge Hogeschool heeft sterk en overtuigend de kwaliteit van de opleiding aangetoond!

Dat werd tijd.

Kaart van Jip

Jip stuurt me een kaart: voor OOPA IRIK.

Hij laat me weten dat: JIP IS NAAR N TREINTJ NAAR LIMBURUG WEEST.

Ik vind dat eerder een bewijs van "verloren symboliek" dan de detective van Brown.

Goed gedaan Jip!!

Recept voor een boek

Dit weekend Het Verloren Symbool van Dan Brown gelezen: opnieuw een pageturner, die overigens wel langzaam op gang komt. Opnieuw veel vrijgemetselary, rozenkranserij, tempeliers, geheime genootschappen. Niets nieuws onder de zon dus. Als we nu allemaal zeggen en denken dat het een goed boek is, dan leert de noëtische wetenschap ons dat het inderdaad een goed boek is. Direct op de eerste pagina wordt daarvan al het bewijs geleverd met deze onvergetelijke zin: "Alle rituelen, wetenschap, kunstwerken en monumenten in dit boek bestaan echt."

De denkende klas

Een dezer dagen zal de advertentie in de Volkskrant verschijnen waarin Iselinge de zoektocht naar een lector mediadidactiek start. Na opmerkingen van het SKO over een ander voorgenomen lectoraat Thinking Skills, hebben we deze week de laatste hand gelegd aan een aangepaste aanvraag onder de nieuwe -door Erik Groot enz bedachte- titel: "De denkende klas". Een mooi onderzoeksprogramma dat zich richt op het didactisch ambacht van de (toekomstig) leerkracht. Met Novementor deze week verkend op welke manier we Mobiel Leren kunnen uitrollen. Voorlopig denken we aan ontsluiting van het cultureel erfgoed in de regio m.b.v. pda's. Samen met studenten en scholen werken aan een steeds dichtere ontsluiting en intussen onderzoek doen naar een kracthig didactisch ondersteunend concept.

Suitable

Je kunt er niet mee in bad: meer dan 1300 bladzijden telt "De geschikte jongen" van Vikram Seth. Een boek over uithuwelijking, sociale status en het Indiase kastensysteem waarom een aantal families uit de upper class wordt gevolgd in de vijftiger jaren. Seth beschrijft de eerste Indiase democratische verkiezingen in 1952, en de wrijvingen tussen Islamitische en Hindoestaande bevolkingsgroepen rond die periode (de spanning tussen Pakistan en India). Een bijzondere leeservaring, met name omdat blijkt hoe weinig je eigenlijk weet van de geschiedenis van India.

Mobiel Leren

Vanochtend contact gehad met Rob Nadolski van de Open Universiteit. Hij zal op de conferentie academische pabo van januari aanstaande een inleiding verzorgen over mobile learning. Met Novomentor wordt een praktische workshop voorbereid, aan de hand waarvan studenten, mentoren en directeuren een beeld krijgen van de kracht van mobile learning. De onderzoekspoot van de Open Universiteit (Celstec) is dit jaar begonnen met een onderzoeksprogramma Mobile Learning. Biedt misschien mooie kansen om daarbij aan te sluiten. Opmerkelijke ontmoeting met een IJsselgroepcollega Gerrit van Vembde die al veel ervaring heeft met mobiel lerenprojecten, maar waarvan mij niets bekend was.

Een vage kennis?

Opnieuw -twee keer en scheepsrecht- begonnen aan dossiervorming voor de subsidieregeling Krachtig Meesterschap. Een richtinggevend instellingsplan en uitzicht op nieuwe lectoraten maken dat het eenvoudiger wordt zo'n aanvraag voor te bereiden. Het woord "kennisinstituut" komt langzaamaan tot leven. Duidelijk is dat de IJsselgroep (en dus Iselinge) behoefte hebben aan een van het instellingsplan afgeleid ontwikkel- en onderzoeksprogramma. Met een accent op mediadidactiek, opbrengstgericht werken en "de denkende klas" zal zo'n programma leidend moeten zijn voor het onderzoek doen en ontwikkelen van producten.

Opbrengstgericht werken: het taalproject krijgt langzaamaan vorm. Samen met Mariëlle Dortant en Coby Bos (en binnenkort met twee toegevoegde leerkrachten uit het primair onderwijs) studeren we op instructiehandreikingen begrijpend lezen en woordenschatonderwijs. Een eerste leesmap is samengesteld. Uiteindelijk zal op basis van deze studie een "kijkwijzer" voor en door studenten ontstaan aan de hand waarvan ze in de stage hun instructies begrijpend lezen en woordenschat gerichter kunnen oefenen. Van die instructies maken ze opnamen met behulp van een videotoolkitje. Morgen volgt overleg met de uitvoerder van deze trainingen.

Verder morgen overleg met Johan ten Bok en Eline Splithof over de mogelijkheid een minor te ontwikkelen voor cluster 3 en cluster 4-onderwijs. Veel studenten zullen er een kans in zien om in het speciaal onderwijs te kunnen werken. Besturen van s.o.-scholen boren daarmee een nieuwe kweekvijver aan.

Artikel mediacoach

De afgelopen week gewerkt aan een artikel voor het blad Mediacoach. Daarbij dankbaar gebruikgemaakt van de tips van Lizette. Het beoogde nummer zal ook een artikel van Rob Martens bevatten. Hij bekleedt de Veringastoel van OU/Ruud de Moor Centrum. Martens vindt het onderwijs een "reservaat": leerkrachten maken volgens hem onvoldoende gebruik van alle multimediale kansen die onderwijs voor kinderen aantrekkelijker en avontuurlijker maken. Die nieuwe ontwikkelingen vragen om een nieuw onderwijsconcept. Het Iselinge-artikel beoogt te laten zien hoe nieuwe leerkrachten op onze hogeschool voorbereid worden op die nieuwe multimediale wereld. De eerste conceptversie is te downloaden op: https://share.acrobat.com/adc/document.do?docid=9f33be91-0c37-491e-b3e0-abd5d172121a

Raak, mis, rijp en groen...

Deze week voor het eerst een aantal dagen in Apeldoorn gewerkt. Oase van rust, vergeleken met een hectisch opleidingsleven. Een interessante week voor de IJsselgroep: studiedagen rond thinking skills: Erik Groot Koerkamp ontvangt deze week collega's uit Engeland op basis waarvan we de komende maand een nieuw lectoraatsdossier schrijven. Hij geeft het de prachtige titel: "de denkende klas" mee! Verder is vandaag de Raakpublieksubsidie eindelijk de deur uit. Samen met zeven scholen (Carrousel, Mate, de Slinger, st. Jozef, Timpaan, Pierson en Montferland) gaan we voor een tweejarig mediawijs project. Voor januari uitsluitsel over subsidie. Het mooiste moment van de week was toch de netwerkbijeenkomst academische pabo: interne opleiders van de deelnemende scholen die met ons meedenken over een inspirerend aanbod en een goede begeleiding van onze studenten. Morgen een gesprek met het CvB over mijn taakinvulling voor de komende tijd.

Afronding studie

In de wijk Ceramique in Maastricht checkte ik vrijdagmiddag mijn mail. De beoordelaars van mijn eindscriptie voor de master onderwijskunde hadden mijn scriptie gelezen, goed bevonden en met een 8 beloond. Leuk. Op naar nieuwe uitdagingen.

Voor geïnteresseerden: de scriptie is te downloaden vanaf https://share.acrobat.com/adc/document.do?docid=64674013-507b-41b8-95c4-b951529b7262 . Met bijzondere dank aan dochter en schoondochter (die feedback leverden dikker dan het werkstuk zelf en/of engelstalig samenvatte) en aan Gerdo Velthorst die op socratische wijze ondersteuning gaf bij het statistisch gegoochel.

Als de bladeren vallen

Herfstvakantie: we zijn maar eens begonnen met het samen met de kleinkinderen bezoeken van het Spoorwegmuseum in Utrecht. Intussen bereiden we ons voor op een paar dagen Maastricht, waar we een appartementje hebben gehuurd. Deze week wordt een artikel geschreven over mediawijsheid en multimediale ontwikkelingen binnen de opleiding voor het blad MediaCoach. In het artikel moet aangesloten worden bij de inzichten van Rob Martens over de veranderde multimediale maatschappij en de consequenties daarvan voor het opleiden van nieuwe leerkrachten. Het zal aan het Vrijthof geboren worden. Intussen lees ik de schitterende roman van Tommy Wieringa: Caesarion. ("Het opruimen en schoonmaken van wat ten dode is opgeschreven, is een cruciale daad, een paradoxale uitdrukking van hoe te leven.') Een boek dat je in één adem uit wilt lezen. En (we naderen het einde) eindelijk de hand weten te leggen op een zeldzame uitgave van antiquarische kwatrijnen van Adriaan Morrien: Schroom en Diepste Lust, 13 kwatrijnen compleet met een kleurenlitho.

Dorpsleven

Opnieuw met zeer veel genoegen een boek van Amos Oz gelezen: zijn net verschenen Dorpsleven, een bundel waarin in acht verhalen kennisgemaakt wordt met de bewoners van het dorpje Tel-Ilan. In elk hoofdstuk maken we kennis met nieuwe inwoners, bijvoorbeeld het bejaard ex-parlementslid dat zijn verweduwde dochter het leven zuur maakt door te grommen op alles en nog wat, op het verdwijnen van wederzijdse belangstelling en het oude solidaire élan dat uit zijn geliefde socialistische partij is verdwenen. De oude brombeer heeft het gemunt op een jonge Arabier die het samenleven van Joden en Arabieren bestudeert. De oude man vermoedt minachting en vijandigheid, provoceert maar voelt zich ook schuldig, vol “weerzin om zichzelf” en om de last die hij zijn vijfenveertigjarige dochter bezorgt. Als een vertegenwoordiger van elektrische apparatuur aan de deur komt, wordt deze afgeblaft: “Een droger! Elektrisch?! Voor de was?! Wat mag dat wezen? Is de zon al met pensioen? Zijn de waslijnen moslim geworden?”

Lectoraat Mediawijsheid

Goed nieuws: Iselinge Hogeschool mag een lector mediawijsheid benoemen. Het SKO heeft onze aanvraag goedgekeurd, zodat we aan de slag kunnen. Dat betekent dat de IJsselgroepplannen rond mediadidactiek een nieuwe impuls krijgen: méér onderzoek, méér mensen, méér armslag. Áls de Raaksubsidie die in december wordt aangevraagd ook gehonoreerd wordt, kan een groot IJsselgroepbreed traject van start, waarin ook scholen , nascholers en onderwijsadviseurs betrokken worden.

Geheim Dagboek Hans Warren

Dit weekend het laatste deel van het Geheim Dagboek van Hans Warren gelezen. Deel 22! In de loop der jaren heb ik met veel genoegen, verbazing maar ook ergernis zijn dagboeken gelezen. Een dichter van formaat die een beetje naargeestig uithaalt naar collega-schrijvers als Willem Wilmink. Maar tegelijkertijd de man van mooie zinnen, prachtige poëzie en liefde voor muziek. In dit laatste deel worden we deelgenoot van de aftakeling: hij ergert zich aan de vergeetachtigheid en krijgt te maken met allerlei lichamelijk ongemak. En dat in een relatie met een veertig jaar jongere betweter. Geen prettig gezelschap lijkt me.

Perspectief

Eén van de favoriete voorleesboeken van Jip is het boek waarin een net verhuisd kind met slechte zin door de buurt dwaalt op zoek naar nieuwe vriendjes. Via dakdekkers komt hij uiteindelijk terecht op het helikopterplatform van een ziekenhuis.

Gisteren werd het boek voor de zoveelste keer verteld. Ruben, de hoofdfiguur uit het verhaal, loopt met handen in zijn broek te slenteren door zijn nieuwe buurt. Eén van de dakdekkers ziet hem lopen en spreekt hem aan. In mijn vertelling: "Ha Ruben, wat kijk je verdrietig. Ben je soms boos?" Jip kijkt me aan en zegt: "Opa, hoe kan die dakdekker weten dat hij Ruben heet?"

Stof voor Piaget.

Nippend aan enkele glazen wijn....

Net thuis van een mooi weekend Rome. Vanuit Rome een uitstapje naar Pompeji gemaakt. Stond al lang op mijn wensenlijstje en bleek de moeite meer dan waard. Verder voor het eerst de Via Appia Antica gelopen en de catacomben bezocht van Callisto. Op de Via Appia -een weg vol gaten, kuilen en karrensporen staat een niet overbodig waarschuwingsbord. Op zijn Noors: fartdempere! Maandagavond laat thuis en direct weer flink aan de slag: overleg Graafschapcollege over meer HBO in Doetinchem; overleg met besturen van VO over een nieuwe VO-opleidingsvariant "oudere kind" en overleg in Hardenberg over de academische pabo. En morgen naar Nijmegen voor overleg met de Open Universiteit over afstemming van wederzijdse programma's. Kortom: werk!

Hoe ouder hoe gekker

Eind goed al goed? De eindversie van mijn scriptie voor de Master Onderwijskunde ligt nu bij de beoordelaar. Naar verwachting kan voor de herfstvakantie een punt gezet worden en is een cijfer toegekend. Het onderzoek heeft twee mooie opbrengsten: er is sprake van een significant verschil tussen de kwaliteit van werkstukken van laatstejaars studenten die in de experimentele webloggroep zaten en en die van studenten uit de controlegroep: de experimentele groep presteert beter. En verder blijkt dat het studietempo van de experimentele groep significant hoger is dan van de controlegroep. Mooi resultaat. Ik ga me in Rome eens buigen over een cadeautjeslijst voor kinderen.

Collecteren

Vandaag kreeg Iselinge bericht dat de subsidie voor resultaatgericht werken met taal is goedgekeurd. Daarmee wordt het mogelijk dat een groep studenten in samenwerking met het lectoraat op basis van literatuurstudie kijkwijzers gaan ontwikkelen voor effectieve instructies (technisch en begrijpend) lezen, woordenschat en spelling. Uitgerust met een digitale videotoolkit gaan zij daarna in de stage opnamen maken van elkaars instructies. Deze opnames worden bewerkt en gemonteerd en geven aanleiding tot intervisie en reflectie. Mooi!

Verder de dag besteed aan het voeren van een reviewgesprek met de Stichting Innovatie Alliantie over onze voorgenomen subsidieaanvraag Raak-publiek. Nuttige feedback. De aanvraag moet voor 2 december worden ingediend en zal zich richten op multimediale ontwikkelingen en de widening of the gap tussen leerkracht en kind mbt multimediale vaardigheid.

Juni

Dit weekend de nieuwe roman van Gerbrand Bakker gelezen: Juni. Bakker kan schrijven, de eerste roman die ik van hem las vond ik indrukwekkend, met name vanwege de eerste zin: " Ik heb vader naar boven gedaan." Juni speelt weer op het platteland. In mooie taal -sober maar krachtig- wordt het verhaal verteld: mij te traag. Er zit geen vaart in. Het komt niet op gang en het noopt je niet tot verder lezen. Jammer! Bakker verdwijnt voorlopig weer uit mijn particuliere canon.

Joe Speedboot

Al maanden loop ik in de boekhandel het boek Joe Speedboot voorbij. Ik vermoed dat het vooral komt door het kitscherig voorplat. Na reacties van collega's toch maar eens het boek van Wieringa gelezen: een prachtboek in mooie taal en een meeslepend verhaal. Echt een aanrader. Direct maar Caesarion meegenomen!

Mooi citaat van de rolstoelgekluisterde Fransje: "Het zag eruit als een bedevaart zoals ik door de kamer schoof en ik wist dat ma zou jubelen van weer een wonder als ze het zou zien en Jesaja zou aanhalen, 'de kreupele zal klimmen als een hert en de tong van de stomme zal een vreugderoep aanheffen' enzo, want sommige mensen zien nu eenmaal liever wonderen dan wilskracht."

Variaties op een voddentot

Zuipsluier
Kegelvlegel
Bezatrat
Pimpelsimpel
Klarehalvegare
Dronkenronker
Achterklaptapper

Parken en Woestijnen: Vasalis en van Oorschot

Met zeer veel genoegen de briefwisseling 1951-1987 gelezen tussen Maria Vasalis en Geert van Oorschot. Twee tegenpolen die elkaar veel te zeggen hadden en die -hoe ouder ze werden- steeds meer meenden tot de kern van hun bestaan en twijfels te geraken. "Toen vare gestorven was zei moeder een keer, wat angstig tegen me: maar hij helpt me nog altijd in mijn mantel..." En: "een aanwezigheid trekt zó langzaam weg -vooral als je zo lang bij elkaar bent en het verdriet neemt aldoor weer andere vormen aan, je kunt niet anders doen dan het zijn gang te laten gaan, je kunt het niet haasten of beïnvloeden." Eens wat anders dan Nel Benschop.

Op weg en dreef

Het cursusjaar is gestart. Academische pabostudenten zijn begonnen: afgelopen week een mooie kick-off meegemaakt, waarin Henk Kip nog eens benadrukte hoe bevoorrecht deze studenten zijn! Intussen is het ontwikkelteam van de academische pabo volop bezig om het programma verder te ontwikkelen. Nieuwe ingrediënten worden in elk geval het project Resultaatgericht Werken, waarvan de kern is dat studenten leren data-driven-teaching te verzorgen en effectieve instructies weten te ontwerpen. In het tweede semester doen we dat aan de hand van door studenten en lectoraat te ontwikkelen vuistregels voor effectieve instructies begrijpend lezen en woordenschat. Op basis van deze vuistregels ontstaan kijkwijzers aan de hand waarvan studenten opnamen van hun instructies in intervisiegroepen kunnen bespreken. Dat betekent dat er geëxperimenteerd gaat worden met een digitale video-toolkit. Een ander initiatief is, om in het tweede opleidingsjaar studenten ervaring te laten opdoen met de kansen van "lopend leren": studenten ontwerpen digitale wandelroutes (bv in musea, langs cultureel erfgoed enz), waarna leerlingen met pda's opdrachtenmakend "tom-tom-achtig" een verkenningstocht maken. (voor een voorbeeld: zie http://www.novomentor.nl/index.php/klant-ervaringen/30-leonardo-afdeling-van-basisschool-de-schakel). We werken daarin samen met Bic-Ta en Novomentor. Jammer dat Jan Zwiers dat niet meemaakt. Had vast mooie ideeën gehad. Op weg naar Texel roept de TomTom regelmatig: "sla hier linksaf". Aanleiding voor kleindochter Tes om consequent te antwoorden: "Niet mij opa!"

De Engelenmaker

En nog een leeservaring: de Engelenmaker van Stefan Brijs. Iemand van wie ik nog nooit iets las, maar die me met dit prachtwerk ouderwets heeft laten grim- en glimlachen. Ik moest denken aan een soort Nieuw Wehl, fanfares, folklore, carnaval, kerk en andere min of meer gedateerde verschijnselen, waarin de sinistere kant van de wetenschap doordringt. Brijs wordt op mijn lijstje "te volgen en te verzamelen schrijvers" bijgezet.

Jeruzalemtrilogie

Op mijn verjaardag kreeg ik van mijn ouders de Jeruzalemtrilogie van Amos Oz. In Noorwegen las ik het werk: twee grote verhalen (Mijn Michael, dat ik al kende) en De Derde Toestand. Daarnaast een drietal kortere vertellingen. Oz ontroert en neemt stelling: ontroerend zijn de liefdevolle afstandelijke observaties van het menselijk handelen, deze empathische observaties gaan steeds vergezeld van een cynische analyse van wat de politiek in Israel voor mensen betekent. Prachtig!

Frau Vink en BB Big Mac

Gisterenavond North Sea Jazzfestival bezocht met Arjen. Wat is jazz? Een beetje gepingel op de piano, daarna krijgt elk lid van de bende een paar minuutjes om te pielen, daarna applaus. Tenminste: zo ongeveer. Gelukkig viel er ook te genieten: Lee Ritenour pakte flink uit met prachtige muziek. Nooit van gehoord. Hoogtepunt was de oude BB King: hij werd het podium in rolstoel opgeduwd, plofte in een fauteuil, liet de gitaar op zijn flinke onderbuik rusten, benen uiteen, vanwege de enorme dijpartij en....zong daarna de ene na de andere prachtige blues. Treffende gelijkenis met Frau Vink aus Bergh, alleen zingen kan die niet zo goed.

Lectoraat Mediadidactiek

En net voor de vakantie de aanvraag voor een nieuw lectoraat mediadidactiek de deur uit. De komende maanden zullen we afwachten wat van allerlei aanvragen gehonoreerd zal worden. Gisteren afscheid genomen van een aantal collega's. Altijd weer even wennen hoe mensen kunnen genieten van toespraakjes en gezang. Valt niet mee voor een calvinistisch type. Afscheid in stijl ziet er anders uit: gezellig samen gaan lunchen; onderweg een bekeuring krijgen, omdat we vergeten zijn de gordels om te doen, en daarna door de opleidingsmanager tijdens een lunch een boek aangeboden krijgen "Red je relatie in zeven stappen." Terwijl ze meende dat er iets over Rome in het bolcompakket zou zitten. Toch benieuwd voor wie die zeven stappen bedoeld waren. Evert: houd moed!

De laatste studiehobbels

Deze vakantie wordt het tijd de masterstudie onderwijskunde eens af te ronden. Deze week -met ondersteuning van Gerdo- de data geanalyseerd m.b.v. SPSS. Voor de eerste hypothese (dat studenten die d.m.v. een weblog werden begeleid tijdens hun afstuderen meer gemotiveerd zouden zijn) is geen steun gevonden. Studenten met een weblog zijn wel gemotiveerder, maar het verschil is niet significant. Voor de tweede hypothese dat de kwaliteit van de werkstukken van studenten met een weblog zou toenemen is wel een significant verschil gevonden: het gemiddelde van de experimentele groep lag op meer dan 31 (van de 40 punten), dat van de controlegroep op 27.
Data genalyseerd, zo snel ik terugben van Noorwegen wordt een start gemaakt (en een eind) met het schrijven van het artikel.

Heftan tattat!

Onderstaand gedicht van Wilmink gebruikte ik -toen ik nog Nederlands "doceerde" bij de werkgroepen aanvankelijk lezen. Iemand die niet thuis is in het Twents dialect, ontgaat vaak de betekenis van de tekst, en moet dús weer terugvallen op technische leesstrategieën: syntactisch, semantisch en morfologisch. Tijdens het Wilminkfestival hing het gedicht op mooie posters op verschillende plekken in Enschede. Ik kon het niet laten om hier en daar te vragen of ik zo'n poster zou kunnen krijgen. Weken later komen er attente reacties: per mail wordt me van meer kanten gevraagd mijn postadres op te geven. De postbode brengt daarna keurig in een kokertje het prachtige gedicht. "Anders gaot ze toch maor bi-j told papier."

Heftan tattat

Zundag weer verjöarsviseet

en iej weet wa hoo dat geet:

Herman hef zoo zeek ewes,

Graads mut ok weer oonder t mes,

Trui hebt z' alns a vort-enomn,

Kloas is oet de tied ekomn,

Leida hef zon pien in t lief,

oo, dat aarme, aarme wief.

En hoo is t dan noe met Bernard?

Heftan tattat! Heftan tattat!

Hee har völs te völ patat had

en doo hef e t dus an t hart had.
dat genöal, oo man oo man,

doodzeek goa'j op hoes op an.

De Renkemabrainwave

De wortels gerooid
De vruchten geplukt
Het verhaal gaat.

Het ijs is ontdooid
Zinnend tuig verrukt
Het boek verklaard

Geen wonder dat een agnosticus
Bij de keuze rekkelijk of precies
Met overtuiging met hart,
Met ziel de méns verkiest

Appie

ooit zat ik in een benoemingscommissie

ooit werd jij benoemd

met de wijsheid van nu

denk ik wel eens

misschien was hij beter op zijn plek

waar hij het baasje was,

ideeën gewoon kon uitvoeren

vervelend werk kon delegeren

gala's kon organiseren

kilometers kon lopen

gehaktballen eten kon

en whiskey's drinken

geen last van toetsformats had.

maar ja, dat is de wijsheid van nu.

nu wenkt het oerwoud,

voorbij terborg, silvolde, ulft,

vlak voor gendringen linksaf

bij de eerste molshoop, ter hoogte

van de afslag stierenfokkerij

zullen we albert zien zitten

devoot in een pastorie

rooms in aanbieding voor elke

maagd, maria of andere meid;

kopje koffie met buisman aangemaakt

mariakaakje op wit porcelein

de kachel oliegestookt

jaarlijks in processie door de dreven.

appie, waar is het misgegaan?

je liep me nog niets in de weg!

"I love it when al plan comes together"

"Zie je Tes, je kunt linksom en je kunt ook rechtsaf. Papa en mama nemen vaak een onnodige omweg. Kost tijd, levert wel leuke weekendjes op, maar is wel een wat omslachtige manier om een bruidstaart te krijgen. En hier achter deze boom zit ridder Karel de Platte, die kan gemakkelijk door een brievenbus."

De huwelijkse staart...

"Kan ik een bruidstaart meenemen?” Een normale vraag zomaar een zaterdagochtend in een Nunspeetse bakkerij. “Op welke dag moet hij klaar zijn?” vraagt een opgewekte verkoopster. “Ik wil hem direct meenemen”, antwoord ik. “Een quasi-ambtenaar van de burgerlijke stand, dhr . Ed Vogels (die later ineens Fons heette), wist me na legitimatie net te vertellen dat mijn zoon en schoondochter vijf jaar geleden echt in echt zijn verbonden,” licht ik toe. Vreemd dat ze dat in Nunspeet niet direct begrijpen. Jip begrijpt het beter: als een bruidspaard trouwt, dan gooi je met rijst en eet je taart…en niet andersom. Ik stel me zelfs voor dat hij zijn moeder gerustgesteld heeft: “mama, dat vinden opa en oma wel goed hoor”. Sinds dit weekend dus een heuse schoondochter waar ik nu rekening mee moet houden. We noemen haar Bonfiret: een trouwe tweevoeter.

Er gaat niets boven...Doetinchem.

Vanmiddag met Ans in Hardenberg geweest. Een interessante ontmoeting met een groot cluster van openbare basisscholen die samen met de pabo Emmen een begin maken met een academische pabo. Door de keuze samen te werken met de RUG, lijken er minder kansen te zijn het paboprogramma af te stemmen op het universitaire, en lijkt de constructie met de OU minder organisatorische problemen op te leveren (rooster, reistijden). In ieder geval aanleiding om verder met elkaar in gesprek te blijven over samenwerkingsconstructie én opleidingsconcept. Elektronisch tanken blijft voor menigeen een probleem: waar stop je de pas in en waar giet je de benzine in. En echt blond is ze niet eens.

Alaaf!

Woensdag 24 juni heeft Collegevoorzitter Theo Bovens van de Open Universiteit Nederland persoonlijk het academisch jaar van de eerste studenten van de academische pabo-opleiding van Hogeschool Iselinge geopend. Dat deed hij door ze het eerste studiemateriaal van de Open Universiteit te overhandigen, in aanwezigheid van onder andere Margo Andriessen directeur van Hogeschool Iselinge en Paul Zevenbergen, voorzitter van het College van Bestuur IJsselgroep. Staatssecretaris Marja van Bijsterveldt bracht telefonisch haar felicitaties over aan de Open Universiteit, Hogeschool Iselinge en de nieuwe studenten Kim en Wout : ‘Dit is een geweldig initiatief, dit geeft jonge mensen die het onderwijs in willen gaan een wereld van mogelijkheden! Prachtig dat we zo meer academisch geschoolde leerkrachten krijgen.’

Academische pabo Iselinge
Hogeschool Iselinge start in september 2009 met een academische pabo-opleiding. Tijdens de opleiding volgen de studenten een schakelprogramma op academisch niveau van de Open Universiteit Nederland. Hun diploma geeft ze daarom direct toegang hebben tot de masteropleiding Onderwijswetenschappen. De Open Universiteit staat in voor het materiaal en de tentamens. Hogeschool Iselinge verzorgt de lessen en de begeleiding van de studenten. Iselinge laat maximaal 20 studenten toe tot de opleiding. Na aanmelding (die nog loopt tot 1 juli) doorlopen de kandidaat-studenten dan ook een strenge intakeprocedure. ‘We willen met deze opleiding onze studenten een onderzoekende geest bijbrengen,’ aldus Margo Andriessen. ‘Ze worden opgeleid tot leerkracht én tot wetenschappelijk onderzoeker. Met de academisch pabo hebben we jong talent in de Achterhoek kunnen opsporen. De belangstelling is groot en onder de belangstellenden zijn ook veel meer vwo-leerlingen dan voor de reguliere pabo-opleiding.
Het is voor het eerst dat de Open Universiteit Nederland het academisch jaar opent in Doetinchem. Bij de Open Universiteit kunnen studenten op elk moment in het jaar starten met de studie en door het systeem van geleide zelfstudie studeert iedereen waar hem of haar dat uitkomt. Daarom wordt het academisch jaar nooit op de traditionele datum van 1 september geopend en kan de opening overal in Nederland gehouden worden. In het lustrumjaar – de Open Universiteit bestaat 25 jaar - is gekozen voor een bijzondere vorm. Collegevoorzitter Theo Bovens opent 25 keer op 25 plaatsen in Nederland en Vlaanderen het academisch jaar van en met studenten. Dit alles onder het motto: Non Stop Open. The Bovens: ‘We zijn er trots op dat we samen met Iselinge een bijdrage gaan leveren aan het opleiden van academisch geschoolde leerkrachten. Vandaar dat we dit jaar ook graag naar Doetinchem zijn gekomen om samen met Iselinge en de eerste studenten het eerste academisch jaar van de academische pabo te openen.’

taaltwijfels

Komend weekend een familiefeestje, omdat zoon en schone dochter "dit jaar vijf jaar bij elkaar zijn". Niet alleen taalkundig een vreemde relatie in feite. Joop Zoetemelk won ooit in de 17e etappe de Tour de France, maar hij had er dan ook de benen voor. Ik begin dus het weekend als levenslang veroordeelde welgemoed aan een jaarlijkse traditie.

Agent logt in.

De meeste jaren waren de laatste weken voor de vakantie al wat rustiger. Dit jaar blijft het buffelen tot aan het eind toe. De komende weken moeten een aantal dossiers worden afgerond: aanvraagdossier opleiden in de school, raakpubliek, en de aanvraag voor een nieuw lectoraat. Aan dat laatste wordt maandag in Apeldoorn gewerkt. Dinsdag met Freddie de begroting voor de Raakaanvraag klaarmaken. Woensdagochtend een bezoek van de voorzitter van het CVB van de Open Universiteit. Zal leiden tot een heus fotomoment waarop Theo Bovens en onze directeur Margo de samenwerking zullen bezegelen. Woensdag naar Hardenberg voor overleg met Drentse pabo's over de academische pabo. Kan tot mooie samenwerking leiden. En intussen voor de vakantie ook nog overleg met het voortgezet onderwijs om te bezien of een nieuwe opleidingsvariant haalbaar en wenselijk is. En intussen veel nieuwe studenten spreken: 21-plussers en studenten met een bijzondere werk- en opleidingservaring.