De afronding van het conceptueel ontwerp nadert: het nut en de functie van kennisgroepen wordt op twee wijzen onderbouwd: allereerst via de zelfdeterminatietheorie van Ryan en Deci. Kortgezegd stellen zij dat intrinsieke motivatie pas ontstaat als er rekening wordt gehouden met een drietal psychologische basisbehoeften. Sociale verbondenheid is er daar een van. In het tweesporen-zelfregulatiemodel van Boekaerts vervullen zelfregulatiestrategieën een essentiële rol om op het "groeipad" te blijven. Een weblog biedt sociale verbinding én zelfregulatie: je ontmoet zelf geselecteerde studenten, mentoren, docenten, andere deskundigen, intussen heeft de weblog een regulerend effect: de critical friends verwachten regelmatig nieuws op de weblog.
Naast intrinsieke motivatie wordt het werken in kennisgroepen geschraagd door het besef een leven lang leren impliceert dat ieder bereid en in staat is te participeren in sociale verbanden, met het doel niet alleen zelf te groeien, maar ook met als doel maatschappelijke ontwikkeling. Met name Sloep heeft daar interessante gedachten over gepubliceerd. Op http://www.ou.nl/Docs/Expertise/OTEC/Publicaties/peter%20sloep/Oratie_Sloep_CELSTEC.pdf lees je hoe dat leren in netwerken volgens hem een levenlang leren kan ondersteunen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten