donderdag 29 januari 2009

leestip wilders


Gisteren is Ramsey Nasr verkozen tot dichter des vaderlands. Nationale trots of verlegenheid: laat Wilders zijn prachtige gedicht Ik wou dat ik twee burgers was (dan kon ik samenleven) http://www.nrcboeken.nl/nieuws/bepaal-zelf-wie-de-nieuwe-dichter-des-vaderlands-wordter nog eens op naslaan.


…hoe kwamen wij zo snel van nietig tot lomp

van weerschijn tot alomaanwezige schreeuwhomp?

hoe kon uit zuinige rupsen dit hummervolk opstaan?


…dit land is de wraak van de voorvaderen

als een beeldenstorm razen zij in ons voort

maar het bestaat – zoals ook het verband

tussen kinderstring en boerka bestaat

tussen karnemelk en comazuipen: hol en bol

schuiven wij onze eeuwen ineen…

woensdag 28 januari 2009

Malle Verhallen?


Op Amsterdamse basisscholen krijgen alle kleuters een placemat met 3000 woorden! Een manier om etenderwijs de woordenschat van kinderen een impuls te geven. Volgens Simon Verhallen bestaan er al langer woordenlijsten voor kleuters, maar die bereiken de leerkracht niet, omdat -en nu citeer ik deze dwaaskop- "die lijsten in de boekenkast van de directeur van de school staan". Waarmee deze taalwetenschapper meedoet aan de trend van managerpesten. De manager is een oetlul die zijn personeelsleden weghoudt van innovatie. En de leerkracht is een dom blondje datop zoek naar bronnen beleefd belet vraagt bij het baasje: "Heb je misschien nog wat in de kast staan en kan ik u een kopje koffie aanreiken?" 2009: Verhallen heeft een lijst! Afgedrukt in een boek! Neergezet in een kast! Reken maar dat daarmee kinderen woordenschatrijker worden. Aanleiding voor de Volkskrant om te melden: "Dat wordt stampen voor de kleuters van de Amsterdamse scholen." En dan maar klagen over de kloof tussen wetenschap en praktijk.

dinsdag 27 januari 2009

Krijt en gezelligheid: Aleids verwijt


In haar column in de Volkskrant stelt Aleid Truyens de vraag waarom leerkrachten zo klaaglijk zijn. "Misschien omdat er bij leraren geen aanwijsbaar verband bestaat tussen overmatig werken en behaalde resultaten. Een econoom die tevens remedial teacher is, wees mij op de disbalans van vraag en aanbod in het onderwijs: de ‘prijs’ van onderwijs is gratis, het ‘product’ goed onderwijs is niet gedefinieerd. Leerlingen, ouders en directie kunnen eindeloos blijven vragen, omdat er geen rem zit op de consumptie. "


Maar eigenlijk bedoelt Aleid dat het product gedefinieerd is op een manier die niet de hare is: aandacht aan persoonlijkheidsontwikkeling, sociale vaardigheden, creatieve of kunstzinnige ontwikkeling. In feite signaleert ze een tekort aan cognitieve uitdaging. Twee inspirerende citaten: de eerste uit het door aangehaalde McKinseyrapport de tweede uit een boek dat ik via Peter Hagenaars in handen kreeg: hij bezocht een conferentie over denkende kinderen in Londen:

"The only way to improve outcomes is to improve instruction” (Mc Kinsey, 2007).

“To teach for thinking is to open doors of the mind and to cultivate the most potent human tool we have. There can ben o greater teacher’s gift” (Kite, 2000).


De klaaglijkheid te lijf door een bijdrage te leveren aan cognitieve acceleratie. Zet hem in de twee jongens! Oh nee....meisjes!


maandag 26 januari 2009

Biecht van een heiden


Vandaag de nodige contacten gelegd om te bereiken dat domeindeskundigen van de IJsselgroep (onderwijsadviseurs, leerlingpsychologen) bereid zijn om deel uit te maken van de kennisgroep van studenten. Met Jan Vlaskamp is bekeken hoe een goede match te maken is tussen het afstudeeronderwerp van de student en de domeinkennis van de IJsselgroepmedewerkers. We gebruiken daarvoor de kenniskaarten: een digitaal systeem waarmee die match eenvoudig te maken is. Volgende week starten de synergieavonden waarop Paul Zevenbergen de locaties zal bezoeken en na wil gaan hoe de verschillende onderdelen van de IJsselgroep elkaar kunnen versterken. Dit onderzoek zal daarin ook worden meegenomen. Vanaf maandag aanstaande wordt het op Intranet van de IJsselgroep samengevat, en vanaf volgende week woensdag krijgen gematchte medewerkers een instructieve brief.

Intussen herinnert Wim me aan een eerder verzoek: ten behoeve van de visitatie: levensbeschouwelijk kleur bekennen. De kleur blijft rood. Het motto leen ik van Marnix Gijsen: Biecht van een Heiden.

vrijdag 23 januari 2009

Tilly for president

Vandaag gaat de startvragenlijst naar studenten. Met die lijst proberen we een eerste beeld te krijgen van de startsituatie van de studenten: hebben ze al een onderwerp voor hun afstudeerwerkstuk? En zo ja: op basis waarvan is dat bepaald? Verder gaan we na of studenten verwachten voor het eind van het studiejaar hun afstudeerscriptie te kunnen afronden en of studenten behoefte voelen aan extra ondersteuning. Ook vragen we de studenten of en op welke manier ze gebruik zullen maken van deskundigen.
De lijst wordt door Tilly aangemaakt met het programma Parantion: de experimentele en de controlegroep krijgen een eigen versie, zodat eventuele verschillen duidelijk worden. Studenten krijgen de vragenlijst per e-mail; hen wordt verzocht de lijst binnen een week ingevuld terug te sturen. Op goed geluk: haar Joop leest toch geen blogs: "Overweldigd word ik soms door hysterie, vaker toch door euforie of zelfs sympathie, als ik achter haar computer Tilly Tunzi."

donderdag 22 januari 2009

Koude oorlog: kwam dat door de klimaatcrisis?


In de Vrij Nederland van deze week een kritisch stuk over de canon van de Nederlandse geschiedenis zoals die door de commissie van Oostrom is voorgesteld. Opmerkelijk zijn de argumenten van de tegenstanders: over de hoofden van kinderen uit het basisonderwijs slijpen zij de messen over "een ongepaste nationale identiteit", een "ongewenst patriottistisch gevoel". Vorig jaar was van Oostrom op Iselinge. Een genuanceerd en wijs man die zelf wel enige relativering weet aan te brengen bij de keuze van juist déze 50 vensters van de geschiedenis. Waarom Annie MG wel en Pimmetje Fortuyn niet? Waarom geen boekdrukkunst en wel Spinoza? Maar hij wist vooral mee te geven dat geschiedenisonderwijs aan jonge kinderen valt of staat met de leerkracht die met mooie, spannende, ontroerende of informatieve verhalen stukjes van het verleden moet ontsluiten. Kinderen worden op de basisschool geen historici: hooguit (en dat al is een prestatie) krijgen ze interesse voor het verleden. We hebben geen behoefte aan een wetenschappelijk dispuut over onze nationale identiteit. Geef kinderen uit de basisschool de verhalen, de beelden. Vorm kinderen met Karel ende Elegast, de Vier Heemskinderen en het Roelandslied (fictie!!): grote kans dat ze liefde voor de geschiedenis ontwikkelen. En of het feitelijk allemaal klopt: die kennis komt later wel. Gelogen waarheid, of -was dat geen constructivisme- elke lerende construeert zijn eigen kennis en werkelijkheid.

zondag 18 januari 2009

Van een doorgeefster en een agnost

Net het boek Juliana en Bernhard van Cees Fasseur gelezen. Toen enkele jaren geleden de topeconoom Rutten met zijn volgelingen naar het Garabandal toog alwaar naar zijn stellige overtuiging om 20.30 uur Maria zou verschijnen, vond ik het nogal schokkend hoe een intelligente topeconoom zo naief kon zijn. Juliana kon er ook wat van. In een constante waas van mystieke verbijstering voorziet Greetje haar over alles van zogenaamde doorgevingen. Godjeswanen heet dat in de Keizer en de Astroloog.

Bouwstenen voor een training

Op internet gezocht naar instructieve filmpjes waarin ingegaan wordt op onderwijskunduige functies en toepassingen van weblogs en rss-feeds. Op kennisnet is een link waarmee studenten in een pdf-file komen, waarin ze vooral ook kunnen lezen hoe ze in hun eigen stagepraktijk weblogs een functie kunnen geven: communicatiemiddel binnen de klas, klassendagboek, communicatiemiddel naar ouders, klassenkrant, themapagina of dagplan. (zie: http://www.vaninternetnaaronderwijs.nl/weblog/gebruiken). Geschikte filmpjes voor de startbijeenkomst met de experimentele groep zijn de volgende: http://nl.youtube.com/watch?v=YO3pX6nSScI (wat kun je met een weblog); over rss-feeds: http://nl.youtube.com/watch?v=1HDcIFSX8Ts&feature=related en een instructie over de manier waarop je een weblog inricht: http://www.gerarddummer.nl/screencasts/weblog_opzetten/weblog%20opzetten.html

In tegenstelling tot de sneeuwpret van vorige week, is dit weekend besteed aan het maken van het onderzoeksdesign,het beschrijven van de wijze waarop de data worden verzameld, het beschrijven van de onderzoekspopulatie en steekproef, het analyseplan en de tijdsplanning. Na de zomervakantie moet de afstudeerscriptie klaar zijn.
De centrale vraagstelling luidt: "Kan het gerealiseerde niveau van afstudeerwerkstukken van laatstejaars pabostudenten worden verhoogd en studievertraging voorkomen, door tijdens het afstudeertraject kennisgroepen te ontwikkelen die met elkaar communiceren via hun weblog?"De volgende hypothesen worden getoetst:1A. De motivatie van studenten die door middel van een weblog sociaal verbonden zijn met een zelf samengestelde kennisgroep is groter dan die van de studenten die dat niet zijn.2A. Wilskrachtstrategieën worden door studenten die door middel van een weblog sociaal verbonden zijn met een zelf samengestelde kennisgroep vaker toegepast dan door studenten die dat niet zijn.1B. De beoordeling van afstudeerscripties van studenten die door middel van een weblog sociaal verbonden zijn met een zelf samengestelde kennisgroep is hoger dan de beoordeling van afstudeerscripties van studenten die dat niet zijn.2B. Studenten die door middel van een weblog sociaal verbonden zijn met een zelf samengestelde kennisgroep ronden hun afstudeerscriptie sneller af dan studenten die dat niet zijn.
Intussen zijn Annette Gerritsen, Erben Wennemars en Stefan Groothuis onderuit gegaan.

vrijdag 16 januari 2009

Een harde schreeuwer heeft niet altijd ongelijk

Gisterenavond gekeken naar de school van Prem. Ik moest denken aan Kees Vernooy die ooit -op basis van onderzoek- concludeerde dat 20% van de schoolgaande kinderen in het basisonderwijs een leesprobleem hadden, terwijl slechts 3 tot 5% verklaren is uit stoornissen. Het verschil noemde hij "didactische verwaarlozing". Prem zou dat waarschijnlijk "didactisch onbenul" noemen. "Nog altijd nemen kinderen uit sociaal-economisch zwakkere groepen, waaronder momenteel veel allochtonen, minder deel aan het onderwijs, is de drop-out en het voortijdig schoolverlaten onder hen groter en komen velen van hen niet toe aan hogere vormen van onderwijs. Nog altijd verspillen we door een te vroege selectie voor het voortgezet onderwijs veel talent, meer zelfs dan vele landen om ons heen. Nog altijd leren kinderen in het onderwijs te weinig over de maatschappij en worden velen daarom slecht voorbereid op mondig burgerschap in een democratische rechtsstaat. Nog altijd is voor velen techniek en kunstzinnige vorming geen vanzelfsprekend onderdeel van hun opleiding.En nog altijd zijn we er slechts in beperkte mate in geslaagd om het onderwijsleerproces goed af te stemmen op de verschillende capaciteiten en op de uiteenlopende voorschoolse en buitenschoolse ervaringen van veel leerlingen." Een citaatje uit de afscheidsrede van van Kemenade. (zie http://www.ou.nl/Docs/Nieuws/2008/2008-11/Een_voorwerp_van_aanhoudende_zorglijkheid.doc ).
Ofwel: Prem schreeuwt een beetje, is niet altijd goed op de hoogte van feitelijkheden (hij heeft geen verstand van didactische leeftijdsequivalenten), maar zijn missie is oprecht: in Nederland wordt te vroeg, te streng en te onverbiddellijk geselecteerd. Leerlingen die niet voldoen aan de normen van de eindtoets CITO hebben een probleem: "de citotoets gaat niet alleen over je vervolgopleiding, maar ook over je kansen op de arbeidsmarkt, je huwelijksmogelijkheden, je levensstijl, je positie op de woningmarkt en daarmee op je levenskwaliteit en levensduur" (Ewald Engelen 2008: Milde Meritocratie: een onderwijagenda voor de 21e eeuw", zie www.waterlandstichting.nl .

donderdag 15 januari 2009

Houd moed meneer Besselink!

Terwijl de mooiste foto's en filmpjes van andermans blogs afspatten (hoe doet ze dat toch die Lizette), krijg ik feedback op mijn onderzoeksvoorstel. In grote lijnen akkoord. Wel met advies om het aantal afhankelijke variabelen te beperken en met het advies om de weblogstudenten te enthousiasmeren. Vanzelfsprekend.

Intussen is vandaag in samenwerking met Frank Rokebrand een eerste versie van een projectplan voor Teleac geschreven. De kern daarvan is om een project te starten dat uitmondt in module voor studenten waarin ze leren multimediale educatieve programma's zó te bewerken, dat ze ingezet kunnen worden in uitdagende (taal)rijke leeromgevingen, waarin voor kinderen met diverse interesses, leerstijlen en capaciteiten veel te beleven valt. Het plan zal met Teleac/Schooltv besproken worden. Indien groen licht zal samen met andere pabo's een mooi avontuur van start gaan.

Dan de Raaksubsidie: een eerste aanzet is gegeven om samen met de Open Universiteit te onderzoeken of een aanvraag in het kader van Raakpubliek kansrijk kan zijn. Idee is om samen met partners (universiteit, KPC-groep, scholen uit de regio) te onderzoeken op welke manier innovatieve kennis met behulp van web 2.0-toepassingen sneller gecreëerd en gedeeld kan worden. Deelnemers vormen dan samen een tijdelijke of vergankelijke learning community opgezet voor een specifiek doel (kennis rond een thema, onderwerp of domein maken en delen), waarbinnen IJsselgroep of Iselinge vooral kennismakelaar wil zijn tussen consumerende/producerende geïnteresseerden.

zondag 11 januari 2009

Een zeker onbehagen

Dit weekend de biografie van Nico Keuning over Bob den Uyl gelezen. De biografie is helaas niet meer dan een chronoliogisch bespreken van de werken van den Uyl. Een schrijver die niet alleen prachtige verhalen schreef, maar bovendien veel rook en zoop. Het is hem vergeven. Alleen al om de volgende regels: "Gauw tevreden zijn is een gave, maar ver kom je er niet mee. En dat is maar goed ook, want als je ver komt, moet je een heel end teruglopen."

woensdag 7 januari 2009

Op weg naar het einde

Vanmiddag met Nancy, Erik en Tilly de laatste hand gelegd aan het zelfevaluatierapport voor de accreditatie van ons levensbeschouwelijk christelijk pc-programma. Na een mooie samenwerking ligt er een rapport waarop we best trots zijn. Alleen de titel kostte nog wat hoofdbrekens. Erik stelt voor "levenswijzer". Andere opties zijn: "van zielenheil en helle(n)veeg"; "in stijl naar heil"; ïntelligent maar transcedent" en "operatie meditatie". Eventuele suggesties zijn tot 20-1-2009 welkom bij Tilly. Ze houdt van kleine vraagjes.

zondag 4 januari 2009

Vygotski en inner speech

Telefoongesprek van Annie en Jip:
Annie: "Wat ben je aan het doen Jip?"
Jip : "Met oma aan het praten."

conceptueel ontwerp

De afronding van het conceptueel ontwerp nadert: het nut en de functie van kennisgroepen wordt op twee wijzen onderbouwd: allereerst via de zelfdeterminatietheorie van Ryan en Deci. Kortgezegd stellen zij dat intrinsieke motivatie pas ontstaat als er rekening wordt gehouden met een drietal psychologische basisbehoeften. Sociale verbondenheid is er daar een van. In het tweesporen-zelfregulatiemodel van Boekaerts vervullen zelfregulatiestrategieën een essentiële rol om op het "groeipad" te blijven. Een weblog biedt sociale verbinding én zelfregulatie: je ontmoet zelf geselecteerde studenten, mentoren, docenten, andere deskundigen, intussen heeft de weblog een regulerend effect: de critical friends verwachten regelmatig nieuws op de weblog.
Naast intrinsieke motivatie wordt het werken in kennisgroepen geschraagd door het besef een leven lang leren impliceert dat ieder bereid en in staat is te participeren in sociale verbanden, met het doel niet alleen zelf te groeien, maar ook met als doel maatschappelijke ontwikkeling. Met name Sloep heeft daar interessante gedachten over gepubliceerd. Op http://www.ou.nl/Docs/Expertise/OTEC/Publicaties/peter%20sloep/Oratie_Sloep_CELSTEC.pdf lees je hoe dat leren in netwerken volgens hem een levenlang leren kan ondersteunen.

vrijdag 2 januari 2009

De keizer en de astroloog

Net het boek de Keizer en de Astroloog van Kees 't Hart gelezen. Een boek waarin de ontmoetingen van KeizerWilhelm 2 die in zijn nadagen in Doorn bivakkeert en een pas afgestudeerde arts Simon beschreven worden. Vooral voor Vestdijkliefhebbers een aanrader: Vestdijk heeft model gestaan voor het Simonpersonage. Vestdijk schreef 52 romans: een onvoorstelbaar gebergte, zeker wanneer men weet dat zijn productieve perioden beperkt waren onder invloed van terugkerende ernstige depressies. Over zijn poetica en over zijn "godjeswanen" weet 't Hart een boeiend boek te schrijven.