Het Wilminkfestival zit er voor ons weer op. Op zaterdagmiddag werden we in Concordia verrast met de Pathmosprinses: een mengvorm van operette en cabaret over de sociale verhoudingen in de textielindustrie van Twente medio vorige eeuw. Opnieuw met prachtige teksten van Wilmink, en uitgevoerd door mensen met kwaliteit en mensen die er zin in hebben. 's Avonds was in het Muziektheater een hommage aan Wilmink. Liederen van Wilmink, gezongen door Maarten Rozendaal, Daniel Lohuus, Herman Finkers, Witeke van Dort, Frank Groothuis. Aan elkaar gepraat door Daphne Bunskoek. In een mengelmoes van stijlen: van een Middeleeuws madrigaal tot en met de smartlap werd recht gedaan aan de veelzijdigheid van Willem. 's Nachts werd het Stabat Mater uitgevoerd. Het werd uitgevoerd op tekst van Wilmink, waarvan ik helaas de tekst heb noch had. Was ook niet echt te volgen. Zondagochtend een indrukwekkende vetolking van het Nieuwe Hooglied: magnifiek!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten