Ooit kocht ik in Washington een verzameling cd's met muziek van Leonard Bernstein: cd's die in Nederland niet of met moeite te vinden zijn. Op televisie had ik een documentaire gezien waarin Bernstein gevolgd werd bij repetities voor een opname van zijn eigen West Side Story. Vanaf dat moment ben ik op zoek gegaan naar meer. Vrijwel alles wat hij schrijft verraadt een eigen stijl. Een stijl die ik erg waardeer. Gisterenavond maakten we de opening van het Willem Wilminkfestival mee. Na een aftrap met vier dichters in de Oude Kerk (met rijmpjes van Driek van Wissen, een murmelende Ivo de Wijs, Jan Boerstoel en mooie teksten van Jan Pierre Rawie) staken we over naar het intiem volkse theater Concordia. Daar werd in kleine bezetting de Candide van Bernstein uitgevoerd. In een kleine bezetting van jonge mensen die meedoen aan het Resident Artists Programme van de Nationale Reisopera werd een verkorte versie van de Candide gespeeld, op tekst van Willem Wilmink. Slechts met een fluit, cello een piano en wat slagwerk, maar met vijf prachtige stemmen werd het in zo'n klein theater een heel spektakel. Op zoek nu naar de tekst van Wilmink, volgens zijn vrouw Wobke nooit in druk verschenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten