"I love it when al plan comes together"

"Zie je Tes, je kunt linksom en je kunt ook rechtsaf. Papa en mama nemen vaak een onnodige omweg. Kost tijd, levert wel leuke weekendjes op, maar is wel een wat omslachtige manier om een bruidstaart te krijgen. En hier achter deze boom zit ridder Karel de Platte, die kan gemakkelijk door een brievenbus."

De huwelijkse staart...

"Kan ik een bruidstaart meenemen?” Een normale vraag zomaar een zaterdagochtend in een Nunspeetse bakkerij. “Op welke dag moet hij klaar zijn?” vraagt een opgewekte verkoopster. “Ik wil hem direct meenemen”, antwoord ik. “Een quasi-ambtenaar van de burgerlijke stand, dhr . Ed Vogels (die later ineens Fons heette), wist me na legitimatie net te vertellen dat mijn zoon en schoondochter vijf jaar geleden echt in echt zijn verbonden,” licht ik toe. Vreemd dat ze dat in Nunspeet niet direct begrijpen. Jip begrijpt het beter: als een bruidspaard trouwt, dan gooi je met rijst en eet je taart…en niet andersom. Ik stel me zelfs voor dat hij zijn moeder gerustgesteld heeft: “mama, dat vinden opa en oma wel goed hoor”. Sinds dit weekend dus een heuse schoondochter waar ik nu rekening mee moet houden. We noemen haar Bonfiret: een trouwe tweevoeter.

Er gaat niets boven...Doetinchem.

Vanmiddag met Ans in Hardenberg geweest. Een interessante ontmoeting met een groot cluster van openbare basisscholen die samen met de pabo Emmen een begin maken met een academische pabo. Door de keuze samen te werken met de RUG, lijken er minder kansen te zijn het paboprogramma af te stemmen op het universitaire, en lijkt de constructie met de OU minder organisatorische problemen op te leveren (rooster, reistijden). In ieder geval aanleiding om verder met elkaar in gesprek te blijven over samenwerkingsconstructie én opleidingsconcept. Elektronisch tanken blijft voor menigeen een probleem: waar stop je de pas in en waar giet je de benzine in. En echt blond is ze niet eens.

Alaaf!

Woensdag 24 juni heeft Collegevoorzitter Theo Bovens van de Open Universiteit Nederland persoonlijk het academisch jaar van de eerste studenten van de academische pabo-opleiding van Hogeschool Iselinge geopend. Dat deed hij door ze het eerste studiemateriaal van de Open Universiteit te overhandigen, in aanwezigheid van onder andere Margo Andriessen directeur van Hogeschool Iselinge en Paul Zevenbergen, voorzitter van het College van Bestuur IJsselgroep. Staatssecretaris Marja van Bijsterveldt bracht telefonisch haar felicitaties over aan de Open Universiteit, Hogeschool Iselinge en de nieuwe studenten Kim en Wout : ‘Dit is een geweldig initiatief, dit geeft jonge mensen die het onderwijs in willen gaan een wereld van mogelijkheden! Prachtig dat we zo meer academisch geschoolde leerkrachten krijgen.’

Academische pabo Iselinge
Hogeschool Iselinge start in september 2009 met een academische pabo-opleiding. Tijdens de opleiding volgen de studenten een schakelprogramma op academisch niveau van de Open Universiteit Nederland. Hun diploma geeft ze daarom direct toegang hebben tot de masteropleiding Onderwijswetenschappen. De Open Universiteit staat in voor het materiaal en de tentamens. Hogeschool Iselinge verzorgt de lessen en de begeleiding van de studenten. Iselinge laat maximaal 20 studenten toe tot de opleiding. Na aanmelding (die nog loopt tot 1 juli) doorlopen de kandidaat-studenten dan ook een strenge intakeprocedure. ‘We willen met deze opleiding onze studenten een onderzoekende geest bijbrengen,’ aldus Margo Andriessen. ‘Ze worden opgeleid tot leerkracht én tot wetenschappelijk onderzoeker. Met de academisch pabo hebben we jong talent in de Achterhoek kunnen opsporen. De belangstelling is groot en onder de belangstellenden zijn ook veel meer vwo-leerlingen dan voor de reguliere pabo-opleiding.
Het is voor het eerst dat de Open Universiteit Nederland het academisch jaar opent in Doetinchem. Bij de Open Universiteit kunnen studenten op elk moment in het jaar starten met de studie en door het systeem van geleide zelfstudie studeert iedereen waar hem of haar dat uitkomt. Daarom wordt het academisch jaar nooit op de traditionele datum van 1 september geopend en kan de opening overal in Nederland gehouden worden. In het lustrumjaar – de Open Universiteit bestaat 25 jaar - is gekozen voor een bijzondere vorm. Collegevoorzitter Theo Bovens opent 25 keer op 25 plaatsen in Nederland en Vlaanderen het academisch jaar van en met studenten. Dit alles onder het motto: Non Stop Open. The Bovens: ‘We zijn er trots op dat we samen met Iselinge een bijdrage gaan leveren aan het opleiden van academisch geschoolde leerkrachten. Vandaar dat we dit jaar ook graag naar Doetinchem zijn gekomen om samen met Iselinge en de eerste studenten het eerste academisch jaar van de academische pabo te openen.’

taaltwijfels

Komend weekend een familiefeestje, omdat zoon en schone dochter "dit jaar vijf jaar bij elkaar zijn". Niet alleen taalkundig een vreemde relatie in feite. Joop Zoetemelk won ooit in de 17e etappe de Tour de France, maar hij had er dan ook de benen voor. Ik begin dus het weekend als levenslang veroordeelde welgemoed aan een jaarlijkse traditie.

Agent logt in.

De meeste jaren waren de laatste weken voor de vakantie al wat rustiger. Dit jaar blijft het buffelen tot aan het eind toe. De komende weken moeten een aantal dossiers worden afgerond: aanvraagdossier opleiden in de school, raakpubliek, en de aanvraag voor een nieuw lectoraat. Aan dat laatste wordt maandag in Apeldoorn gewerkt. Dinsdag met Freddie de begroting voor de Raakaanvraag klaarmaken. Woensdagochtend een bezoek van de voorzitter van het CVB van de Open Universiteit. Zal leiden tot een heus fotomoment waarop Theo Bovens en onze directeur Margo de samenwerking zullen bezegelen. Woensdag naar Hardenberg voor overleg met Drentse pabo's over de academische pabo. Kan tot mooie samenwerking leiden. En intussen voor de vakantie ook nog overleg met het voortgezet onderwijs om te bezien of een nieuwe opleidingsvariant haalbaar en wenselijk is. En intussen veel nieuwe studenten spreken: 21-plussers en studenten met een bijzondere werk- en opleidingservaring.

Euromastlast

Telefoon vanaf de Euromast: "Opa, jij durft niet zo hoog als ik". Jip is een weekendje in Rotterdam waar mijn dochter als terroristisch preventieambtenaar een dierentuinrondleiding zal verzorgen in Blijdorp. Een telefoontje op een moment dat de oude man de consequenties probeert te overzien van het meedoen aan seniorenregeling onderwijspersoneel. Die komt er kortgezegd op neer dat tegen inlevering van 4% brutoloon 10% vrijet tijd verworven wordt. Dat betekent iets minder dan een dag in de week. Ervaringen met eerdere sopgenoten echter, leert dat je weliswaar wel iets geld inlevert, maar dat dat niet leidt tot een mindere taaktoedeling. Eens kijken of we iets creatiefs kunnen bedenken.

School Aan Zet

Afgelopen vrijdag is een projectplan geschreven, waarmee Iselinge Hogeschool meedingt naar een gesubsidieerd traject School Aan Zet (http://schoolaanzet.nl/opbrengstgerichtwerken). Kern van het project is dat studenten de effectiviteit van hun instructie en organisatie bij onderwijs in begrijpend lezen, technisch lezen en spellingonderwijs verbeteren. Het uitgewerkt idee is samen met het lectoraat op basis van literatuurstudie (evidence-based) kijkwijzers te ontwikkelen die vuistregels bevatten die studenten helpen hun instructie en organisatie te verbeteren. Studenten maken -of laten maken- met een digitale toolkit video-opnamen van hun lees- en taalactiviteiten en gaan daarover in gesprek met hun mentor, een medestudent of een interne opleider.

Tweedaagse Cursus

Twee dagen ondergedompeld in de cursus Digital Cre8tor met John en Fons van de KPC-groep. Lang genoeg om erachter te komen dat ik eerst de studentenversie moet bestuderen en pas daarna de trainersmodules. Maar ook lang genoeg om bevestigd te worden in het idee dat het programma enorme mogelijkheden en kansen biedt aan leerkrachten om avontuurlijk multimediaal onderwijs vorm te geven. Hoogtepunt was de gezamenlijke animatieproductie die in elkaar werd geknutseld. Zal binnenkort op de blog worden gepresenteerd.

En dit weekend hagen snoeien, onkruid wieden en tomaten dieven.

onder de linde op de heide

Het Wilminkfestival zit er voor ons weer op. Op zaterdagmiddag werden we in Concordia verrast met de Pathmosprinses: een mengvorm van operette en cabaret over de sociale verhoudingen in de textielindustrie van Twente medio vorige eeuw. Opnieuw met prachtige teksten van Wilmink, en uitgevoerd door mensen met kwaliteit en mensen die er zin in hebben. 's Avonds was in het Muziektheater een hommage aan Wilmink. Liederen van Wilmink, gezongen door Maarten Rozendaal, Daniel Lohuus, Herman Finkers, Witeke van Dort, Frank Groothuis. Aan elkaar gepraat door Daphne Bunskoek. In een mengelmoes van stijlen: van een Middeleeuws madrigaal tot en met de smartlap werd recht gedaan aan de veelzijdigheid van Willem. 's Nachts werd het Stabat Mater uitgevoerd. Het werd uitgevoerd op tekst van Wilmink, waarvan ik helaas de tekst heb noch had. Was ook niet echt te volgen. Zondagochtend een indrukwekkende vetolking van het Nieuwe Hooglied: magnifiek!

Candide

Ooit kocht ik in Washington een verzameling cd's met muziek van Leonard Bernstein: cd's die in Nederland niet of met moeite te vinden zijn. Op televisie had ik een documentaire gezien waarin Bernstein gevolgd werd bij repetities voor een opname van zijn eigen West Side Story. Vanaf dat moment ben ik op zoek gegaan naar meer. Vrijwel alles wat hij schrijft verraadt een eigen stijl. Een stijl die ik erg waardeer. Gisterenavond maakten we de opening van het Willem Wilminkfestival mee. Na een aftrap met vier dichters in de Oude Kerk (met rijmpjes van Driek van Wissen, een murmelende Ivo de Wijs, Jan Boerstoel en mooie teksten van Jan Pierre Rawie) staken we over naar het intiem volkse theater Concordia. Daar werd in kleine bezetting de Candide van Bernstein uitgevoerd. In een kleine bezetting van jonge mensen die meedoen aan het Resident Artists Programme van de Nationale Reisopera werd een verkorte versie van de Candide gespeeld, op tekst van Willem Wilmink. Slechts met een fluit, cello een piano en wat slagwerk, maar met vijf prachtige stemmen werd het in zo'n klein theater een heel spektakel. Op zoek nu naar de tekst van Wilmink, volgens zijn vrouw Wobke nooit in druk verschenen.

Verkiezingen

Al 's morgens in het stembureau had ik dubbele gevoelens: het stemmen ging met een rood potlood en op een ouderwets groot papier. Na stemming moest het grote formulier in een grote grijze container met een grote bek worden geschoven. Kan niet toevallig zijn dat juist de PVV dan als beste uit de bus komt. Stemden de meeste mensen maar zoals mijn kleinzoon Jip: "Opa, ik heb vandaag gestemd!" "Waarop?" "Op een groot papier".