Emmeren

Dit weekend naar de dierentuin in Emmen geweest. Nachtje in Hotel de Stadsboerderij en zondag om 10 uur samen met zoon en schoondochter en kleinkinderen aan de poort van de dierentuin. Jip heeft een nieuw antwoord op moeilijke vragen: "Dat weet ik uit mijn kop." Tes galmt liedjes over Corsica. Kinderen genieten intensief: op de foto's het resultaat van een dagje dierentuin.

Het Timpaan

Gisteren de opening van het prachtige nieuwe gebouw van het Timpaan bijgewoond. Een beetje "thuiskomen" in het Wehlse onderwijs. Een gebouw met allure, met prachtig licht en mooie kleurstellingen en veel mogelijkheden om er mooi en goed onderwijs te verzorgen. Een prestatie van Wout Derksen en Gerard van der Kamp dit voor elkaar gekregen te hebben. Zo'n opening is natuurlijk ook ontmoeten van oud-collega's. Bijpraten met Karin, met Alwien, Thea. Lang praten met een huidig bestuurslid dat vroeger (1975) als leerling in mijn eerste vierde klas zat en verrast worden door de herinneringen die hij nog aan die tijd had. Opnieuw het verschil merken tussen de twee oud-directeuren van respectievelijk de Martinus en de Rank. Zoals altijd met Hens weer een stevig en vooral plezierig gesprek over cultuur, kennis, de leerkracht als cultuurdrager. Mooie toespraak van de wethouder die kernachtig een karakteristiek van Wout geeft. Een burgermeester die vooral de sentimenten van een kleine kern bespeelt. In Wehl zet de gemeenschap namelijk gewoon de schouders eronder! Die hebben geen taskforce en overleg nodig: heel anders dan in de rest van Nederland. Sinds 1975 is wat dat betreft toch een ontwikkeling te zien: dacht toen de Nieuwwehlenaar zijn dorp Calimeroaans, door schaalvergroting wordt die eigenschap door burgervader nu aan het grote Wehl geattribueerd. Kortom: in Wehl is er altijd wat te genieten.

Buffelen

Week 13 is binnen de hogeschool een traditioneel zware week: in die week worden de programma's voor het nieuwe cursusjaar in concept ontwikkeld. Deze week dus pendelen tussen mediawijze modules en initiatieven, modules voor de academische pabo en nadenken over nieuwe voornemens rond opleiden in de school. Voor dat laatste hebben we een trajcet uitgezet waarin we samen met scholen in de regio in september 2009 als samenwerkingsverband een keurmerk Opleiden in de School van de NVAO bereiken. Intussen is voor wat betreft digital cre8ting een tweedaagse studiedag op locatie afgesproken.

En, toch niet gek voor een agnost, werd ik afgelopen dinsdag tijdens de visitatie van het DCBO verrast met vragen als "kunt u aangeven wat uw getuigeniskwaliteit is" en "hoe zit het met uw missionair elan"? Als mijn goede vader dat eens wist!

Waar hebben we het over? Luister ik 's avonds laat, na een etentje met Jojo en Jan (leuk, lekker en gezellig) mijn voice-mail af. Een boodschap van Jip : "Opa ik heb een nieuwe meester met een echte gitaar".

Het wil nog maar niet zomeren

Net terug van een mooie wandeling in de uiterwaarden bij Wageningen nabij de Berg. Blijft een mooi gebied. Bijkletsen met de ouders van schoonzoon Harrie: een soort van lotgenotenreünie. Dit weekend ook de zomervakantie gepland: een rondreis Noorwegen. Vanuit Kiel met de boot (met buitenhut dankzij tip Jan en Wilna) naar Oslo. Vandaar in vier etappes via Gala, Stryn, Laerdal en Geilo terug naar Oslo. Na elke etappe zijn we 3 a 4 dagen op een nieuwe bestemming. Kortom: het seizoen is begonnen. De tomatenplanten staan te pronken in de kas, de sla kruipt boven de zaaibakken uit en de rucola begint te komen.

Raak-publiek

Gisteren de eerste bijeenkomst gehad met een groep directeuren om de aanvraag voor de Raaksubsidie tijdig rond te hebben. Thema's worden inderdaad mediawijsheid en leren in een on-line gemeenschap met web 2.0-toepassingen. Op 22 april proberen we met de deelnemende academische-pabopartners én de besturen van Gelre Veste en SKBG de zaak wat defi nitiever op papier te krijgen. Intussen worden er ook voorbereidingen getroffen om mee te doen in de 2e tranche van het Opleiden in de School-traject. Ans en Albert zijn daarover al in gesprek geweest met de eerste geïnteresseerde scholen.

Intussen wordt er vloerbedekking opgemeten in mijn werkkantoor. De zaak wordt in stijl gebracht van onze nieuwe tijdelijke directeur. Ik verhuis via het Braamstruiksebinnenpad één kantoor verder. Het kantoor waar de roostermakers met veel gevoel voor zelfkennis steeds het bord "Gestoord" aan de deur hebben hangen.

Texel

Uitwaaien op Texel: dat is wandelen in de Slufter, fietsen naar de Cocksdorp en er wandelen rond de vuurtoren en heerlijk warm worden in het strandrestaurant. Even naar den Burg toe om te genieten van een gezellig plaatsje. Wandelen in de Muy, waar een nieuwe natuur gecreëerd wordt. Voor het eerst de wandeling in Blekersvallei gelopen. In Oudeschild in het Pakhuus genieten bij de open haard. Laat naar bed, maar lang uitslapen en veel lezen. Bijpraten met zus en zwager. En bij gebrek aan een inbelcode vier dagen internet noch e-mail!

Godenslaap

Een weekendje op Texel: tijd voor wandelen, fietsen en voor het lezen van een prachtig boek: Godenslaap van Erwin Mortier. Een boek in de Vlaamse traditie van Boon en Claus. Met prachtige zinnen: "Hak toch eens knopen door, en zet wat punten hier en daar. Een zin is geen worst. Als de kip niet legt, vliegt ze de pot in. We kunnen niet blijven hangen te hangen" "Een mens kan niet eeuwig aan de poort van de eindeloosheid en haar stralende panorama's blijven dralen." Intussen wordt een prachtig familieverhaal verteld, waarin we getuige zijn van oorlogswreedheden. De woorden "inevitable" en "obsceen" krijgen erdoor een bijzondere betekenis. "We dragen allemaal onze leeftijden met ons mee, van bij het begin."

Mediawijsheid en netwerken

Via Henk Kip vandaag contact gelegd met Peter de Groot. Hij is extern evaluator voor de EU-subsidies waaronder ook de opleiding mediacoach valt. Voor meer informatie zie: http://www.mediaenmaatschappij.nl/ en http://www.nomc.nl/ . Hij was erg enthousiast toen hij hoorde dat we hier op de opleiding bezig zijn met mediawijsheid. Dit is namelijk binnen het Leonardoproject net de nog ontbrekende schakel. Er is al een opleiding voor bestaande leerkrachten (de opleiding die Henk doet) en er is er een op MBO-niveau maar er bestaat er nog geen op HBO-niveau. We hebben Peter in week 13 uitgenodigd om de groep mediawijsheid te ondersteunen bij de ontwikkeling van een pabolijn mediawijsheid. Op 22 april is er een congres rond mediawijsheid. Daar zijn dan ook partners uit bijv Zweden waar dit soort opleidingen al verder zijn ontwikkeld. Men heeft daar een landelijke norm voor digitale kennis/vaardigheden waar leerkrachten aan moeten voldoen (PIM3).

Een win-win-situatie

Vanmiddag in Apeldoorn een goed gesprek gehad met Erik Groot Koerkamp, Peter Hagenaars en Albert Oving. Onderwerp was een IJsselgroepbrede aanpak m.b.t. de programma's die vanover het Kanaal richting IJssel zijn komen aanwaaien over het bevorderen van denkvaardigheid en "science-thinking" bij kinderen. Een gesprek waarbij het begrip "synergetisch effect" regelmatig werd gebruikt. Synergie iets waarbij iedereen iets te winnen heeft?

Dit weekend speelde ik een spelletje Hally-Gally (?) met mijn kleinzoon. Uiteindelijk verzamelde Jip 26 kaartjes (een hele stapel) en ik 15, een zichtbaar kleiner stapeltje, waarvan ik overigens hardop tellend er ook 26 van wist te maken. Jip, toch wat verbaasd: evenveel, maar zijn stapeltje toch écht hoger, weet wat synergie is: "Opa, dan is dit een win-win-situatie!"

Lang zullen we dood gaan

In de Grote Kerk in Enschede gisterenavond genoten van het Nederlands Blazers Ensemble met de uitvoering van het Requiem van Mozart en Fatum van Theo Loevendie. Het Requiem was bewerkt voor blazers, koor en solisten. Erg mooi! Fatum werd uitgevoerd door NBE én het "orkest van de straat". Thuisgekomen verdiep je je in de teksten: "een broertje dood aan muzieksnobisme": jammer dat de teksten tijdens het concert niet te horen zijn. Het Marktplein van Enschede bij avond is overigens zeer gezellig!

Digital Cre8tor

Gisteren een veelbelovend gesprek gehad met Hans Burgmans van de KPC-groep. Ze zijn bezig met de vertaling van het programma digital cre8tor. Een module van 8 eenheden waarin leerkrachten of leerkrachten in opleiding vaardig worden in het digitaal ontwerpen van educatief materiaal. Precies op het goede moment! We onderzoeken of het programma interessant is voor onze studenten en dromen er al een beetje van hiermee in september in ieder geval binnen de academische pabo te beginnen. Voor wie een idee wil vormen van de inhouden van het programma: http://bcs.org/upload/pdf/dcsyllabus-new.pdf . Als het doorgaat meld ik me direct aan voor een train de trainertraject! Reactie Henk Kip: "WOW". Hans meldt dat de KPC-groep een pilot met een pabo wil starten en dat het materiaal binnen 3 weken vertaald is. Zijn aanbod is het gevolg van de voorbereidingen in de Raakpubliek-subsidieaanvraag, waarbij we in een learning network ervaring op gaan doen met binnen een netwerk on line ontwikkelen van eigen multimediale vaardigheid én van materialen ten behoeve van een leerlijn mediawijsheid. Een volgende stap daarin is op 18 maart directeuren uit de regio proberen te verleiden mee te doen.

Het bureau

Gisteren afscheid genomen van mijn trouwe tweevoeter: Jan Zwiers gaat van de FPU genieten. In de zeventiger jaren kwam ik hem al tegen als medewerker van de Schoolbiologische Dienst in Zevenaar. Samen met ouders en kinderen van de vierde klas togen we regelmatig naar Zevenaar: Jan liet kinderen daar “rommelen” in en met de natuur. Ik herinner me nog zijn pedagogisch talent om direct vanaf de start van een activiteit de “handenbinders” te boeien (!) . Hij snapt dat mensen graag grenzen verkennen. Later toen ik hem in de opleiding als collega tegenkwam, oogstte hij onbegrip en rumoer toen hij als een van de essentiële kenmerken van een goede natuuractiviteit durfde te noemen de “aanrommelfase”. Vanaf dat moment kwamen we elkaar vooral tegen aan de creatieve tekentafel: het ontwerpen van mooie onderwijsprogramma’s voor studenten. We werden “stafleden”. Klinkt indrukwekkend, maar we ontwikkelden ons tegelijkertijd tot het duo Statler en Waldorf van Iselinge (http://www.youtube.com/watch?v=14njUwJUg1I)

Kamer 107 werd voor ons een creatieve werkplaats waarin we ook regelmatig therapeutisch tegen elkaar aan bromden. Afscheid van een collega die door de formatjes, formulieren, lijstjes van eisen en verplichtingen altijd de student als mens is blijven beschouwen. Tegenover me nu een leeg bureau. Of zoals Henk Sluyters stelde: “Jan is thuis, alwaar geen bezoek”. Jan: bedankt voor de mooie jaren!

Kredietcrisis

In tijden van crisis in portemonnee en portefeuille voor ieder een belangeloze tip. Het bevalt me goed om wekelijks op woensdag met Klaas Kuip Jellema te poolen. Als verwoed Feyenoorder schat hij de Rotterdamse prestaties altijd te hoog in, zodat de kans dat híj de pot wint minimaal is. Tegen beter weten in komt Klaasje elke maandagochtend met beschroomd gemoed op het poolbord bevestiging zoeken dat hij opnieuw verloren heeft. Een echte Feijenoorder. Oogt wat smalletjes, maar komt niet meer zo vaak bij de Chinees. Inmiddels heb ik het gironummer doorgegeven, dat werkt wel net zo efficient.

Skypen en raak-publiek

Gisteren voor het eerst van mijn leven geskypt. Een eenvoudig programma waarmee je videogesprekken kunt voeren met meer mensen tegelijkertijd. Een webcam op tafel en praten maar! Ideaal. Gesprekspartner was Wim Didderen van de Open Universiteit. Samen met de OU zijn we een subsidieaanvraag aan het voorbereiden in het kader van de Raakpubliekregeling (zie http://www.innovatie-alliantie.nl/?id=335&t). Er wordt een prokect voorbereid waarbinnen leerkrachten, onderwijsadviseurs en docenten samenwerken in een on-line netwerk met actuele social sofware om daarbinnen samen kennis te vergaren en te delen rond mediawijsheid. Binnenkort worden directeuren uit de regio uitgenodigd om hierover met ons van gedachten te wisselen en -liever nog- aan te sluiten bij dit initiatief.

's Nachts komen de vossen

Levenslust of doodsangst? Paul Witteman informeerde in P&W naar de gemoedstoestand van Cees Nooteboom, een schrijver die mij nooit zo aangesproken heeft, maar die me nu verrast met een prachtige verhalenbundel. Het vele gereis in zijn boeken vond ik maar een boel gedoe om een verhaal te vertellen. In zijn nieuwe boek verhaalt hij over het ouder worden en het weer klein worden van de wereld: "we moeten werken aan een verleden dat langzaam van ons wegglijdt". In veel verhalen is een vergeelde foto aanleiding tot mijmeringen en weg te blazen vergankelijkheid. Ouder worden is om je heen weg zien sterven. Maar, weet hij bij Witteman optimistisch te melden, hoe langer de ouders blijven leven, hoe langer men kind is.