Net uitgelezen een van de vroegere werken van Amos Oz: Black Box. Heeft me niet echt kunnen boeien. Waarschijnlijk omdat het een briefroman is. Wolff en Deken hadden al moeite de jongetrut Saartje Burgerhart ongoing te houden. En ook in de briefroman die Simon Vestdijk samen met Henriette van Eijk (Avontuur met Titia) schreef, ontbreekt het tempo. Een briefroman is een hinderlijke literaire vorm, waarin de schrijvers elkaar steeds allerlei zaken moeten vertellen die de lezer al weet. Jammer, want het verhaal had wel meer verdiend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten