Avondlied
vannacht hoorde ik in mijn droom een musette
met twee vingers op een oude accordeon sprak
willem een eenvoudig liedje in vijf coupletten
met hier en daar een fout: aan polijsten had hij lak
niet zoetgevooisd waren zijn klanken: de trekzak
was ontstemd, zijn stem bars en niet op toon, vals
noemden velen zijn wonderschone volkse wals.
hij hoefde geen keel op te zetten om je te raken,
liever dan dat zong hij van tukkerse bekommernissen
van ouden, verliefden, kwetsbaren de gebeurtenissen.
hij oogde moe: betraand en glazig waren zijn ogen
getekend door het leven, onmetelijk in mededogen,
onzeker was zijn tred, met moeite haalde hij de slijterij
voor zijn belgisch pilsje, zijn bitterzoete lekkernij.
ale dagen volgde hij vanuit zijn leunstoel
het kinderspel in zijn paradijselijke javastraat,
wie niet weg is, was gezien en diefje met verlos.
mechaniek van de vermoeidheid: met gevoel
reciteert hij zijn schrijfsels, het zucht in alle bomen
nu we ontwaken zal blijvend het najaar komen.
Begin juni wordt in Enschede het Wilminkfestival georganiseerd (zie: http://www.wilminkfestival.nl/contact.html). Het programma belooft veel moois: intussen hebben we er maar een flink weekend voor uit getrokken. Op donderdag 4 juni starten we met een opening door dichters en orgelimprovisaties op bekende liedjes van Willem Wilmink. Daarna wordt het genieten bij de uitvoering van de Candide van Bernstein in theater Concordia. Een bijzondere combinatie: muziek van Bernstein in vertaling van Wilmink. Op zaterdag volgen de uitvoering van de volksmusical de Pathmosprinses: over de verdwenen textielindustrie. 's Avonds een grote uitvoering waarin Nederlandse artiesten werk van Wilmink (en vaak Harrie Bannink) ten gehore brengen. 's Nachts luisteren we naar het Stabat Mater van Pergolesi (in vertaling van Wilmink). Op zondag hebben we kaartjes voor "Een eigen Hooglied", met teksten van Wilmink. Veel bijzondere uitgaven van Wilmink -met name die in dialect- zijn uitgegeven bij de Oare Uutjouwerij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten